 |
William Brooks pochodził ze wsi Carcroft w Yorkshire (dziś w obrębie Doncaster). Jego rodzicami byli William i Maud. Brooks służył w 229 baterii 58. pułku artylerii przeciwpancernej. Ta bateria wcześniej była kompanią piechoty 4. batalionu pułku Księcia Wellingtona ( The Duke Wellingtons Regiment), jednak latem 1939 roku została przeformowana w jednostkę artylerii. Od września tego roku żołnierze szkolili się w obsłudze 2 funtowych dział przeciwpancernych. Do maja 1940 roku bateria przebywa w Anglii, 21 maja rusza do Dover, by wzmocnić siły brytyjskie w Francji. Artylerzyści i ich sprzęt załadowani zostali na statek S.S. "Autocarrier".
 |
| S.S. "Autocarrier" |
Ładownie tego parowca zapchane już były ciężarówkami innych jednostek i na pokład zmieściło się jedynie 8 dział i ich obsługa z 20 jakie posiadała bateria. Reszta miała dopłynąć później. Nigdy nie dotarli do miejsca przeznaczenia za swoimi kolegami. Załoga tych 8 dział trafiła do Calais i obsadziła drogi dojazdowe do miasta.
Oblężeni w Calais żołnierze brytyjscy zostali poświęceni w imię zachowania sojuszu z Francuzami, mieli być dowodem ze Brytyjczycy nie opuszczą alianta. Calais padło po zażartych walkach. Jego obrońcy, którzy przetrwali, dostali się do niewoli. Wśród nich Williams Brooks, któremu przyszło po długich latach niewoli skonać 22 lutego 1945 roku. Gdy wyruszał do Francji miał 20 lat. Młodość spędził w niewoli, tak niewiele czasu brakło do jej zakończenia.
Oblężeni w Calais żołnierze brytyjscy zostali poświęceni w imię zachowania sojuszu z Francuzami, mieli być dowodem ze Brytyjczycy nie opuszczą alianta. Calais padło po zażartych walkach. Jego obrońcy, którzy przetrwali, dostali się do niewoli. Wśród nich Williams Brooks, któremu przyszło po długich latach niewoli skonać 22 lutego 1945 roku. Gdy wyruszał do Francji miał 20 lat. Młodość spędził w niewoli, tak niewiele czasu brakło do jej zakończenia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz