William Scott z niewielkiej miejscowości East Howle w hrabstwie Durham, syn Johna i Isabelle, był żołnierzem w 8. batalionie lekkiej piechoty z Durham (Armia Terytorialna). Jako cześć Brytyjskiego Korpusu Ekspedycyjnego w styczniu 1940 roku wyrusza do Francji i zajmuje w lutym pozycje w pobliżu granicy z Belgią, w okolicach miasta Amiens. Kiedy w maju rusza niemiecka inwazja batalion, wraz z większością sił brytyjskich rusza do Belgii, nad rzekę Dyle. Do 17/18 maja żołnierze obserwują umykające przed Wehrmachtem odziały belgijskie, potem resztki 2. batalionu własnego pułku. Następnie zostają przesunięci w okolice Courtrai, tylko niewielka grupa pozostała by wysadzić mosty w Grammont (Geraardsbergen). Postępy Niemców odcięły Brytyjczyków od Francuzów na południu i groziły ich całkowitą okrążeniem. Brytyjczycy podjęli próbę przejęcia inicjatywy i 21 maja kontratakują pod Arras. 8 batalion wspierany przez 6. i czołgi miał odegrać ważną rolę w natarciu. Na początku wszystko szło dobrze, mimo iż piechurzy nie potrafili skoordynować swych ruchów z postępami czołgów, wyparli Niemców z kilku miejscowości, kilkuset wzięli do niewoli. Potem jednak to przeciwnik, 7. Dywizja Pancerna Rommla przejęła inicjatywę. 8 batalion zatrzymany został w okolicach miejscowości Warlus, bez wsparcia własnej artylerii i lotnictwa, nie mieli szans w walce z wrogimi czołgami, wspieranymi z powietrza przez Stukasy. Otrzymali rozkaz wycofania się do Vimy. Co udało się tylko dzięki pomocy francuskich czołgów.
Później juz tylko pozostały bezskuteczne próby powstrzymania Niemców i cofanie się, często pod bombami, ku Dunkierce...
Szeregowy Scott nie dostał się na pokład żadnego z statków, które ewakuowały resztki batalionu do Anglii. Gdzieś na bojowym szlaku swej jednostki trafił do niewoli. W której zmarł, w wieku 27 lat, 16 lutego 1941 roku.
Źródła:
H. Sebag-Montefiore, Dunkirk. Fight to the last man, Londyn 2007
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz